Jaarboek 52 (1999) 175-204

Buiks, C.
Dorpsakkers in de Baronie
Jaarboek 52 (1999) 175-204

De dorpsakkers waren de oudste in cultuur gebrachte gronden van een nederzetting. Diverse aspecten van de dorpsakkers komen aan bod: de indeling, de boerderijen, de namen van de percelen, de grootte van de percelen, de vorm van de percelen. Het onderzoek heeft vooral een naamkundig karakter. De namen van de percelen zijn verdeeld in diverse categorieën. De akkers liggen meestal op de flank van een rivier- of beekdal. In het verleden waren ze omsloten door wallen of heggen. De oppervlakte is gerelateerd aan de laatmiddeleeuwse landmaat de lopenzaad als grootte van zo’n raatakkertje. De dorpsakkers kunnen ontstaan zijn door het aaneengroeien van huispercelen. De wallen kunnen in de loop der tijd gesloopt zijn om meer grond te verkrijgen. De bodem van de dorpsakkers werd voornamelijk gebruikt als bouwland, terwijl op braakliggende stukken het vee werd geweid (groene braak). De dorpsakkers zijn waarschijnlijk ontgonnen uit bos, gezien het veelvuldig voorkomen van de rode-toponiemen.

Download PDF

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.